Claude Vivier - Bouchara

機械翻譯自Claude Viver: Bouchara

簡介:Bouchara是烏茲別克的一城市名. 這首副標題為"老歌',被Vivier視作猶如葬儀的'聖物'.

Bouchara (speak: Bukara) is the name of a city in Usbekistan. In the sub-title of the work "dear song" stands, which described Vivier as "Reliquien"(Relic) of the death rite. The work developed 1981 in Montréal and is Dino Oliveri dedicated as "a dear song for my most beautiful love". The premiere took place on 14 February 1983 in Paris in the Centre Georges Pompidou by the ensemble È2M under the direction of Paul Méfano. In a letter, which Vivier wrote on 7 January 1983, few weeks before its death, from Paris Thérèse Desjardins, it means: "the first concert in Beaubourg on 14 February. I am very nervous, I have a terrible fear, this piece am so pure (the dear song for Dino). I hope that [... ] the public will understand my reduced music, in the case of this piece, with his uncommonly pure expression, I would say, it am the most conceptual, but tender, from a Lyrismus, that from any Schwulst is released... "

Text von Claude Vivier:

La i nou ka rès sho no yo da go mi pe sa ko
Rè Bouchara yo lei Bouchara lei
Do mi do ré do dè ka la ma ro djè ro djè
Ka yo fo ro pi là ka rè nou rè nou
So yè penzoni yè tchko mè za so yè penzo i yè di no ka rè no i
Ou a o nè yo Bouchara ka yeoh jto i ga
nè yo ke di yo ta rè to jkè jtoy za ye mi fo ta yè ro i ou wa Bouchara
Bouchara to yè tâ yè Ga cho paa do chè ka o chè i u da o ou ko
da o kou wè i o ou dè ra yo
Kazenta kazenta ko yè tchou yè goi za rè yo dji ko a dè i rè (dago) do i yi è tou
Dariso i yo mè ka yè (sh) da ri so mè
Ro sa mi ro sa mi ro mi ro yeu cha ke kè rou da yè
Da ro ziè tcho tai ke bo rio ko vo i do i zè na reu si va i zo i dè ka zo mi wa
Da lè zo wè ra ou o a kè za i ko wè do dè do dè da
dè do dè do dè na o ou yè da o do dè na o ou yè dè ki ya ka ro
Za i ni kè za ni kè ou o a è ka ya zo ka ya zo ya zo za i ni kè ka ya zo
i o a yè dji sa i ni i za
dè yo dè yo ri ka zè nou wa dè yo dè yo ri ka zè nou nou wa kè la râ
dè wa djè guè ka yo nè gou di no ka yo nè gou
di no zei dou ka yyo nè gou di no ka yo nè gou no zei mi ko o ka yo nè gou di no
la na i mar co

細川俊夫作品集 - 観想の種子 音宇宙3




" 観想の種子"(seeds of contemplation)(1986)是細川俊夫受義大利Rimini的音樂祭委託所完成的作品. 應委託者的請求,曼陀羅成為此曲的主題,並接受木戸敏郎的建議,將曼陀羅佈置在舞台上,演奏者依相對應方位而演奏. 7個樂章中的4個樂章依次對應四季與一天時分,曲子的整體安排也可被是作猶如一場佛教的法會

細川說自己與其說在作曲,不如說在編輯此曲比較適當. 旋律部分大部分以既有的天台聲明為主,第1樂章引用自他自己的雅樂作品'Tokyo 1985',第2,4樂章則是引用自武滿徹的雅樂作品'秋庭歌'. 因此細川自比猶如歐洲以葛利果聖歌為素材,寫作彌撒與經文歌的中古世紀作曲家,只是主旨在此換成曼陀羅.

舞台配置與編器未變,但是音樂內容上作了改變的"新観想の種子"(1995)則在當代音樂重鎮Donaueschinger音樂節首演. 這首的話我手上只有mp3而無解說,坦白說光靠聽的只能大概聽出聲明的段落作了些變化...



アンサンブル遊聲


(反芻文) 細川俊夫 - Deep Silence





作為武滿徹之後的日本新生代作曲家,細川俊夫的音樂除了在各個音樂節,演奏廳的演奏之外,也已開始在各大國際古典廠牌顯見足跡. 但或許是因為過於純正的學院背景,不走激進與過於實驗性的作曲手法和略於保守的題材,加上不玩電子音樂,使得他的音樂不管對哪一種聽眾都似乎不能立即投其 所好或引起廣泛注意. 相較於他的老師尹伊桑,細川的音樂十足反映了日本自己音樂文化的內涵. 除了音樂幾乎完全注重於音色調配與音響性之外(顯然頗得老師真傳),更效法日本傳統音樂的發聲理論與美學思想,使得細川的音樂與一般西方音樂流派有著明顯 相異的氣質.

"Deep Silence"裏頭包含了笙的雅樂獨奏曲與細川俊夫寫給笙與手風琴的作品. 細川向來不避諱對他的作品做寫意的描述,笙與手風琴所發出的獨特音色與和聲延綿不停,被形容象徵著自然,音宇宙或'無的境界'.選用的雅樂調子追朔回中國,其寓意即象徵著色彩,方位與四季.

演 奏者宮田まゆみ將樂器笙帶入了另一個全然不同的境界. 日本的笙來自於中國,但是在傳統國樂與日本的雅樂,笙似乎都只是用來當做伴奏之用,獨奏曲目相較於其他樂器則是少得可憐. 宮田的音樂性與早期接受的西方音樂訓練(大學主修鋼琴,之後才學笙...),使得她能與眾現代音樂作曲家合作無間,並將這個樂器帶向世界舞台.

----------------------------------------------------------
相關連結
CD簡介(日文)
CD簡介(英文)
宮田まゆみ簡介與訪談